25 کپشن اردیبهشت ماه برای اینستاگرام (متن های زیبا و کوتاه)

کپشن اردیبهشت ماه برای اینستاگرام
کپشن اردیبهشت ماه برای اینستاگرام

اردیبهشت دومین ماه از فصل بهار است. طبیعت در این ماه خوش آب و هوا لباس سبزی به تن کرده است که حس شادابی و خوشی را به ما می دهد. اردیبهشت همانطور که از نامش پیداست مانند بهشت است و گویی همه چیز در این ماه با ماه های دیگر متفاوت است. همه چیز زیبا و قشنگ تر است. در ادامه چند کپشن اردیبهشت برای اینستاگرام کوتاه، طولانی و زیبا را می توانید بخوانید.

کپشن اردیبهشت برای اینستاگرام کوتاه

رقص اردیبهشت
بساط عشق را
پابرجاست

چون لوندی مست پاشیده
عطر اردیبهشت
بر نیم بند جانم
بگذار بتوفد بر چاکراه تنم
هرم نفس هایت

دلتنگ اردیبهشت
رنگ به گونه ندارد
بهار

بهار
به اردیبهشت َش دلرُبایی می کند
تو
به آن طرز نگاهت…..

بیا و بمان برایم تا ابد ،
چنان که اردیبهشت
ماند همیشه برای بهآر..!…

اردیبهشت

کمی از بهشت است

خنده های

تو

اما

تمامش …

لا به لای روزمرگی های
من و تو
حوالی باران بهاری
بی مقدمه می آیی
و
بانیِ اردیبهشتم میشوی….

میچسبد در این بهار
کنارِ این شکوفه ها
کنارِ باران های بی قرار و ناگهانی اش
یک فنجان چای “بهار نارنج”
که کنارش آدمی از جنس عطرِ اردیبهشت نشسته باشد…

اردیبهشت؛

حال و هوای عجیبی دارد

انگار خدا برای آدم ها

یک فنجان”عشق”دم کرده !

انگار خیابان ها آغوش بازکرده اند

تاغم های عابران را

توی خودشان حل کنند

گور بابای مشغله

در این هوا فقط باید عاشق بود!

تکه ای از بهشت

توی اردیبهشت جا مانده!

تا خدا حواسش نیست؛

این حال و هوای جانانه را

برای روز مبادا

بریز توی جیب هایت!

کپشن اردیبهشت برای اینستاگرام طولانی

اردیبهشت
عطر عشق می گیرد
وقتی که رایحه ی بهشت را
برایم به ارمغان بیاوری
گل ها با دیدنت می خندند
و چشم هایم
به استقبال قدم هایت می آیند
بیا که می خواهم
به جای دیوار تنهایی
یک عمر
به شانه هایت تکیه کنم

می گویند از اردیبهشت بوی بهشت می آید، من نشانی اش را یافتم
در همین نزدیکی… ،
همینجایی که صدای کوبه دارکوبها مستانه شنیده می شود ، علفها هم موزون می رقصند و گرگها در پی شاپرکها کمین می کنند…
راست گفته اند اردیبهشت را باید جرعه جرعه سرکشید

اردیبهشت… فقط حالاست که آدم بی بهانه دلش عاشقی میخواهد، که آسمان و آفتاب هم شوخ میشوند و
سر به سرت میگذارند
، هوا جوری خوب است که دلت میخواهد تا آن سر دنیا پیاده بروی، شبها عطر بهار نارنجش آدم مریض را سالم میکند و عصرها یاسها توی باد عاشقی بی ملاحظه ای راه می اندازند… اردیبهشت، بهاری ترین ماه بهار است…عمیق تر نفس بکشید و به آسمان بیشتر نگاه کنید و عاشقی کنید، عاشقی کنید، عاشقی کنید…
اردیبهشت، فصل عاشقی ست…

من یه اردیبهشتی ام، با قلبی به وسعت بهار،
در رگ هایم جوشان است شور زندگی بی شمار.

عاشق رنگ های زندگی، از سبزه ی نو تا آسمان کبود،
در هر نقاشی و قصه، می یابم خود را محشور و سرود.

جاده ها دعوتم می کنند به سفرهای بی پایان،
رویاهایم پلی به جهان های دور، به دنیایی دیگران.

روحم لبریز از طراوت و نوازش نسیم بهاری،
قلبم می تپد برای زیبایی هایی که بی شمار هست

ذهنم، باغی از خلاقیت، هر بذری در آن، خیالی ناب،
با هر ضربه قلم، روی بوم، می آفرین…

زاده بهارم
پدرم اردیبهشت
مادرم همای رحمت بود
وقتی به دنیا آمدم
هزار گل خنده زدند بر آغوش مادرم
دامنش ستاره چین زمان بود
پر ز صنوبر و گل ارغوان بود
خنده بر لبان او جاری
عاشقانه مهربان بود
اردیبهشت را دوست دارم
دست در دستش
دلم را..
به گل های
بهاری می سپارم
اردیبهشت را دوست دارم…

بهار، گل بوسه هایش را ؛
در تارو پودِ
ارغوانیه زمین ،به تکاپو نشسته است!
جوری که مهربانانه لطافت ِبازوان خورشید را ؛
می شود زنجیر کرد به سر انگشتانِ یاس ها و اطلسی های مغرور و مرموز، وقتی لحظه های خوش بی خیالی را جار می زنند برهرکوی و برزن!
فروردین تمام جهان ِخدا را،طربناک و با طراوت ،در هر صبح و شام تکرار میکند؛
با آوازی به روشنایی معرفت!
و اردیبهشت ، لوندو دلبرانه
شُکرِ خنده هایش را با سرمستی نذر میکند با مشت مشت گندم ،از برای مرغکان ترانه خوان ،یا نثار نسیم تازه ای بر صورتِ جوانه های کاکل زری!

و خرداد ِبازیگوش ،صاف و بی ریا؛
حروفِ بهار را ؛
پررنگتر در خاطرم دوره میکند!
به گونه ای که، وقتی تو از من دوری
رهایم کند از انتظار!
که بهار در همه قسمش بیشمار تویی!
سپاسگزارم که وجودم را سرشار کردی از رویاهای بهاری و برسرم زندگی باریدی!
چه معنایی داشت این زندگی
اگه فصل بهارش را کم میداشت !
چه بود این روزگار
اگر انگیزه ی بهاری شدن یعنی تورا کم میداشت !
بهار یعنی همینکه صدایت میزنم و تو باعشق میگویی جانم !
و من به تکرار شکفته میشم درنگاهت
شکفته میشوی در نگاهم!
آرام
آهسته
سبز.

هر چیزی
باید سر جای خودش اتفاق بیفتد،
قبول داری؟
مثلاً تگرگ، باید اردیبهشت را به دلواپسی بکشاند،
گیلاس، جایش، چلّه مرداد است…
برگها باید وسط مهر،
با رویی زرد و نارنجی، بریزند
روی سنگفرش خیابان،
شب یلدا، پرده را که میزنی کنار،
باید برف را ببینی که بی صدا می آید…
و اما عشق…
من می گویم
تنها چیزی ست که
نباید سر وقت بیاید!
باید وقتی برسد
که تو دست و پایت را گم کنی،
ناگهان…
سریع…
بی معطلی…
درست بخورد وسط زندگی آدم…
زمانی که فکر می کنی
همه چیز سر جای خودش نشسته،
بیاید و تمام بنیان بودنت را
به هم بریزد…
باید طوری عاشق بشوی که
مجبور باشی تمام برنامه های زندگیت را
از اول بچینی ،
و حتی گاهی وقت ها
قبول کنی که برنامه ریزی
هیچ کمکی به تو نمی کند ….
باید رها باشی ….
جوری که انگار خودت هم دیگر، سر جای همیشگی ات نیستی،
بزنی بیرون…
تمام روزهایت،
شعر بگویی،
شاعر شوی…
اصلا چرا پیچیده اش کنیم…
ساده بگویم…
عشق بی موقع که بیاید،
اسمش می شود معجزه….
چیزی شبیهِ استجابت تمام دعاهای به آسمان رسیده
و نرسیده ات…
می شود حسّ نابِ
تمامِ آنچه که دلِ دیوانه ات
یک عمر انتظارش را می کشید
و تو نمی دانستی
چه می خواهد ….
آن وقت،
هر زمان که چشمان او حضور داشته باشد،
تو غرق در آرامش می شوی
و حس و حالت بهاری می شود…. خودبه خود،
عطر بهار نارنج می پیچد …
گرفتی چه گفتم؟
وقتی همه چیز سر جایش باشد…

با آمدنت دلم را روشن کردی
با رفتنت سیگارم را…
تو بگو
چگونه دل خاکسترم را
گرم و پر نور نگه دارم
برای آمدنت
با رفتنت اردیبهشت مان
دیگر گل نداد
دکان گلاب گیری مان
کور شد
تو بگو
برای آمدنت با کدام گلاب
کوچه را جارو زنم
گر چه خیالی نیست
چون تو مشغول بیل زدن
باغ های دیگرانی
فقط کاش دیگر
باغ کسی از رفتنت
شهریور نشود
که سوز باد پاییزی اش
استخوان سوز است…

گاهی بهار دیدن و گاهی، ندیدن است
اردیبهشت، خسته از آلالهِ چیدن است
آن باغ آرزو، که تو دیدی! تمام شد
باد بهار، خسته ی در خود، وزیدن است
دلخوش به آن کبوترِ بی آشیان مباش
هر گوشه ای نشست ،به فکر پریدن است
با چشمِ خود خیانتِ معشوق دیده ام
گاهی سزای عشق، همین ،دل بریدن است
وقتی دلی شکست،… چگونه بگویمت؟
وقتی دلی شکست،چه جای شنیدن است؟
این شرحِ حالِ قصه ی دردآورِ من است
طرح پر پرنده ی در خون کشیدن است

کپشن اردیبهشت برای اینستاگرام زیبا

راه می روی و باد می پیچد

در این کوچه ها …

بوی تن تو …

بوی اردیبهشت …

نمِ باران ….

چه بگویم شهر را معطر کرده

 

حوالی اردیبهشت

بوی بهشت می آید

عطرشکوفه ها و خاک باران خورده

هوش از سر رهگذران شهر پرانده

بهار شوخی بردارنیست

همه را عاشق می کند

نیامدنت

اردیبهشتم را بی اعتبار کرد‌؛

حیفِ خیابان هایی که بی تو نرفتم

قدم هایی که بی تو نزدم

شکوفه هایی که  بی تو عطرشان مستم نکرد

حیف از باران که بود و تو نبودی …

حیف …

حیف از اردیبهشت که بی تو گذشت …

بگذار با تو

خاطر تقویم گل کند

اردیبهشت را

تو برایم بهشت کن

گرمای اردیبهشت

مثل جفای دوست می‌ مونه

از گرمای مرداد کمتره

ولی چون اردیبهشته و ازش انتظار نداری

بیشتر می‌ سوزونه …

مطالب مشابه پبشنهاد شده

130 متن انگلیسی برای دوست به همراه ترجمه (متن های زیبا و کوتاه)

50 کپشن کوتاه برای سالگرد ازدواج (کپشن های زیبا و عاشقانه)

50 کپشن در مورد رفاقت برای اینستاگرام (زیبا و کوتاه)

35 متن برای شادی و خوشحالی (متن های زیبا و کوتاه)

Rate this post

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *