انشا درباره خاطرات دوران قرنطینه و روزهای کرونایی
تا قبل از شیوع ویروس کرونا اکثر ما آشنایی زیادی با معنی کلمه قرنطینه نداشتیم چون تا پیش از این هیچ بیماری و مشکلی نبوده که برای مهار آن از این روش استفاده شود، ولی حالا بعد از گذشت بیش تر از یک سال همه ی ما تا حدودی قرنطینه را تجربه کرده ایم و روز های بد و خوب زیادی را در این دوران گذرانده ایم و امیدوار هستیم که دیگر هرگز به هیچ دلیلی آن را تجربه نکنیم.
حالا تمام ساعت هایی که باید در مدرسه و با دوستان و معلم سر می کردیم در خانه ایم و از طریق فضای مجازی با هم کلاسی ها و معلم مان در ارتباط هستیم که آن هم درد سرهای خاص خودش را دارد.
قرنطینه باعث شد تا من مطمئن شوم امسال هم از مدرسه رفتن خبری نیست به همین خاطر یک برنامه ریزی منظم انجام دادم تا هم درس هایم را خوب بخوانم و هم چنین به علایق و سرگرمی هایم نیز بپردازم.
در طول روز، بعد از کلاس های مجازی درس و انجام دادن تکالیف کمی استراحت و بازی می کنم و بعد چند صفحه از کتابی را که دوست داشتم می خوانم، در طول قرنطینه کتاب های زیادی خریده ام که حالا فرصت کافی برای خواندنشان دارم.
بعضی روز ها آن قدر حوصله ام سر می رود که واقعا نمی دانم چه کاری باید انجام دهم تا حالم بهتر شود همان وقت ها است که هوای بیرون رفتن به سرم می زند اما هر بار پدر و مادرم با دلیلی مرا قانع می کنند که باید در خانه بمانم تا خدای نکرده بیمار نشوم.
امسال من زیبایی تمام فصل ها را از پشت پنجره ی اتاقم دیدم فقط چند باری با پدرم بیرون رفتم که واقعا احساس آزادی به من دست داده بود و در دلم مرتب به ویروس کرونا لعنت می فرستادم که ما را از آزادی و دیدن یک دیگر محروم کرده است.
روز ها همه مثل هم و تکراری شده اند، دلم برای دوستانم و روزهایی که با هم مدرسه می رفتیم، زنگ های تفریح، شوخی ها و سر به سر گذاشتن ها و در آغوش کشیدن یک دیگر بدون ترس و استرس تنگ شده است.
نمی دانم این وضعیت تا کی ادامه دارد فقط این قرنطینه و دوری ارزش و اهمیت خیلی چیزها حتی چیزهای کوچک را برایم روشن کرد و فهمیدم که چقدر اطرافیانم را دوست دارم و هر لحظه دلم هوایشان را می کند و حالا که نمی توانم هر وقت دلم خواهد آن ها را ببینم در آینده قدر با هم بودن ها را بیش تر می دانم.
انشا در مورد کرونا و روزهای قرنطینه
زمانی که یک بیماری مسری در جامعه شیوع پیدا می کند مسئولان جوامع برای جلوگیری از انتقال بیماری به افراد سالم، افراد بیمار را از افراد سالم جدا کرده و محدودیت هایی در تردد و رفت و آمد ایجاد می کنند و با این روش سعی در کنترل بیماری دارند به این روش «قرنطینه» می گویند.
در طول تاریخ بیماری های زیادی وجود داشته که برای کنترل و از بین بردن آن ها از روش قرنطینه استفاده شده است، بیماری هایی مانند بیماری مسری طاعون خیارکی که در قرن چهاردهم در کشور ایتالیا شیوع پیدا کرد و دولت برای کنترل آن از سیستم قرنطینه استفاده کرد.
در آن زمان مسئولین ، محلی را برای نگهداری افراد بیمار در نظر گرفتند و افراد را به مدت چهل روز در آن جا قرنطینه می کردند بعد از چهل روز بیماران یا بهبود پیدا می کردند و یا جان خود را از دست می دادند.
بسیاری از بیماری های دیگر مثل تب زرد، وبا، آنفولانزای اسپانیایی، سارس و … نیز وجود داشته که دولت ها را مجبور به ایجاد قرنطینه ی سراسری کرده اند.
در این روز ها باز هم کشور های جهان بعد از یک دوره آرامش درگیر یک بیماری مسری دیگر به نام کرونا شده اند، قدرت انتقال و مرگ و میر بالای این ویروس دوباره سیستم قرنطینه را به بسیاری از کشور ها بازگرداند.
حال برای کنترل بیماری کرونا نیز از این روش استفاده می شود تا از جان مردم در مقابل این ویروس محافظت شده و در آخر افراد کم تری با این ویروس به کام مرگ بروند.
دوره ی قرنطینه ی ویروس کرونا چهارده روز است یعنی در صورتی که به این ویروس مبتلا شدیم باید به مدت چهارده روز در بیمارستان یا اگر دوره ی بیماری را در خانه می گذرانیم در یک اتاق به دور از اعضای دیگر خانواده بمانیم و وسایل و سطوحی که به طور مشترک مورد استفاده قرار می گیرد باید بعد از هر بار استفاده ضدعفونی شود تا از انتقال بیماری به دیگر اعضای خانواده جلوگیری گردد.
البته در بیماری کرونا قرنطینه فقط برای افراد بیمار نیست و اگر کسی با فرد بیمار در ارتباط بوده باشد برای اطمینان باید خودش را به مدت چهارده روز قرنطینه کند تا از سلامتی خود مطمئن شود.
با توجه به رفتار های متفاوت ویروس کرونا در بدن افراد مختلف قرنطینه بهترین روشی است که با انجام آن می توانیم زنجیره ی انتقال کرونا را قطع کنیم و با امیدواری به کشف واکسن یا داروی موثر برای درمان بیماری، روز های سخت قرنطینه و ماندن در خانه را تحمل کنیم.