چگونه خود را به مریضی بزنیم تا به مدرسه نرویم [15 روش کاربردی]✅

دوست نداری امروز بری مدرسه؟ تکالیف شب گذشته‌ را انجام نداده‌ای؟ امروز کلاس ورزش داری؟ با دوست‌هایت مشکل پیدا کرده‌ای؟ یا حتی شاید فقط احساس تنبلی می‌کنی؟ شاید هم نمی‌خواهی بعد از یک تعطیلات کوتاه مدت به مدرسه بروی؟ در این پست آموزشی یاد می‌گیری که چگونه خودت را به مریضی بزنی تا به مدرسه نری.

از شب قبل کم‌کم خودت را کمی مریض نشان بده

اگر می‌خواهی روز بعد در خانه بمانی، از شب قبل به پدر یا مادرت بگو که حالت خیلی خوب نیست.

• خیلی زود اعلام نکن که احساس کسالت می‌کنی، چون بعضی از بیماری‌ها مثل دل‌درد، زود بهبود پیدا می‌کنند. از ساعت 6:30 بعدازظهر و یا بعد از خوردن شام، شروع کن به نشان دادن علائم بیماری.
• اگر قبلاً بیماری ویروسی یا بیماری دیگری گرفته‌ای، دوباره همان علائم را نشان بده؛ این کار باعث می‌شود بیماری تو واقعی‌تر به‌نظر برسد. ولی یادت باشد که نمی‌شود آدم هر‌بار همان بیماری را بگیرد. اگر با فردی ملاقات کرده‌ای که سرما خورده است یا بیماری دیگری دارد، تو هم همان علائم را نشان بده؛ با این کار، این‌طور به‌نظر می‌رسد که تو هم از آن‌ها گرفته‌ای.
• از سایه‌ی صورتی یا رژ‌گونه استفاده کن. اگر می‌خواهی نشان بدهی که تب داری و یا دچار سرماخوردگی شدید شده‌ای، روی گونه‌ها و بینی‌ خود سایه‌ی صورتی و یا رژ‌گونه بزن تا صورتت سرخ به‌نظر بیاید.
• برای اینکه خودت را مریض و خسته نشان بدهی، کمی شل‌وول باش.

کاری را که دوست داری انجام نده

اگر کاری که خیلی دوست‌ داری را هم مثل کاری که دوست نداری (مثل مدرسه رفتن) انجام ندهی، پدر و مادرت بیشتر متقاعد می‌شوند که مریض هستی.

• موقع شام خوردن، حتی اگر غذای مورد علاقه‎ات هم روی میز بود، بیشتر از نصف آن را نخور. اگر پدر و مادرت پرسیدند که مشکل چیست، بگو دلت درد می کند. در اتاق خودت یک عدد ساندویچ مخفی کن، تا بتوانی بدون ترس از گرسنه ماندن، شامت را نصفه بگذاری و بدین ترتیب آن‌ها باور می کنند که “چون مریض هستی”، اشتها نداری.
• اگر برنامه‌ای برای بیرون رفتن با دوستانت داری، آن را لغو کن.
• از تماشای برنامه‌ی تلویزیونی مورد علاقه‌ات صرف‌نظر کن و از خانواده‌ات به خاطر اینکه نمی‌توانی پیش آن‌ها بنشینی، عذر‌خواهی کن.

شروع کن به انجام دادن تکالیف مدرسه‌ ولی آن‎ها را تمام نکن

این کار به مدرسه نرفتن تو کمک کرده و باعث می‌شود برای روز بعد دلیل خوبی برای ماندن در خانه داشته باشی.

• اگر معمولاً تکالیف مدرسه را شب‌ها انجام می‌دهی، شروع کن به انجام دادن آن‌ها و هر‌از‌گاهی سرت را روی میز بگذار؛ با این کار آن‌ها متوجه می‌شوند که حالت خوب نیست و نمی‌توانی تکالیفت را به خوبی انجام دهی.
• اگر معمولاً تکالیف مدرسه را سروقت انجام می‌دهی، حالا هم همین کار را بکن تا این‌‌طور به نظر برسد که می‌خواهی فردا به مدرسه بروی ولی از وسط کار از بد بودن حالت کمی شکایت کن.
• با انجام ندادن کامل تکالیف مدرسه، والدینت یک دلیل دیگر هم برای نگه‌داشتن تو در خانه خواهند داشت.
• این ترفند در صورت داشتن والدینی که به نمره اهمیت می‌دهند، بهتر جوب می‌دهد.

زود به رختخواب برو

اینکه داوطلبانه بخواهی زود بخوابی، زنگ خطری برای آن‌ها است، مخصوصاً اگر معمولاً از آنچه که اجازه داری، بیشتر بیدار می‌مانی.

• یا چیزی نگو یا فقط بگو که حالت خوب نیست و می‌خواهی دراز بکشی.
• همچنین می‌توانی به‌جای این کار، توجه والدینت را با کار‌هایی مثل قدم زدن بیرون از اتاق و یا دور‌و‌‌‌برشان و بعد رفتن مستقیم به تختخواب، به خودت جلب کنی.
• اگر احساس می‌کنی واقعاً مریض هستی ولی بیماریت آنقدر خفیف است که والدینت متوجه‌ی آن نمی‌شوند، علائم بیماریت را بزرگنمائی کن (مثلاً، اگر حالت تهوع داری بگو استفراغ کرده‌ام). برخی مطالعات نشان می‌دهند که به هر چیزی فکر کنی همان چیز را احساس می‌کنی، بنابراین با انجام دادن این کارها، نقشه‌ای که برای والدینت کشیده‌ای بهتر نتیجه می‌دهد! یادت باشد این روش زمانی نتیجه‌بخش است که تو “واقعاً” مریض باشی، اگر مریض نیستی از این روش استفاده نکن. انجام این کار‌ها باعث می‌شود، روز بعد حرفایت را زودتر باور کنند!
• دندان‌هایت را مسواک نزن. اگر والدینت متوجه این موضوع بشوند، برای یادآوری به اتاقت می‌آیند. آنوقت است که برایشان سوال پیش می‌آید که چه اتفاقی افتاده است و مشکل چیست؛ و تو می‌توانی بگویی که حالت خوب نیست.
• بی‌قراری کن، حتی خودت را کمی بد‌خلق و مشتاق به خوابیدن نشان بده. اما خیلی هم بد‌خلقی نکن چون‌ قرار نیست به خاطر رفتار بی‌ادبانه تنبیه شوی، بلکه هدف این است که پدر و مادرت به‌خاطر بیماری با تو احساس همدردی کنند.

نصف شب از خواب بیدار شو

حدود ساعت 1:00 شب از خواب بیدار شو و والدینت را بیدار کن و به آن‌ها بگو که حس می‌کنی حالت خوب نیست.

• اگر وانمود می‌کنی دل‌درد داری، به آن‌ها بگو که استفراغ کرده‌ای (درحالی که مقداری استفراغ ساختگی در توالت ریخته‌ای).
• (اگر می‌توانی) اشک بریز تا بیماریت واقعی‌تر به‌نظر برسد. سعی کن اشک‌هایت واقعی باشند! به یک حیوان خانگی که در حال مردن است یا چیزی شبیه آن فکر کن تا گریه‌ات بگیرد.
• زیر پلک‌هایت را بگیر و بکش تا دردت بگیرد، بعد چند بار محکم چشم‌هایت را باز و بسته کن؛ یادت باشد چشم‌هایت باید خیس شوند.
• برای نشان دادن علائم سرماخوردگی و گلودرد، طوری با صدای بلند و شدید سرفه کن که والدینت صدای سرفه‌هایت را از اتاقشان بشنوند. درست قبل از این‌که پیش تو بیایند، صورتت را بشدت بمال تا مریض به نظر برسی.

شب را بیدار بمان

این‌کار باعث می‌شود زیر چشم‌هایت پف کند که خودش دلیل خوبی برای یک روز استراحت و ماندن در خانه است. استفاده از سایه‌ی چشم بنفش یا خاکستری هم باعث می‌شود زیر چشم‌هایت پف کرده به نظر برسد.

• یک یا دو ساعت دیر‌تر از موقعی‌ که معمولاً می‌خوابی، بخواب. این کار باعث می‌شود زیر چشم‌هایت کمی پف کند و گود بیفتد.
• حداقل چهار ساعت بخواب تا برای روز بعدی که قرار است به مدرسه نروی، خسته و خواب‌آلود نباشی.

قبل از پدر و مادرت از خواب بیدار شو و استفراغ ساختگی درست کن

بعد آن را داخل توالت بریز و وانمود کن که استفراغ کرده‌ای. اگر این کار بیدارشان نکرد، برو بیدارشان کن و بگو که چند لحظه پیش چه اتفاقی افتاد.

به پوشیدن لباس‌هایت تمایلی نشان نده

داوطلبانه برای رفتن به مدرسه آماده نشو. درعوض طوری رفتار کن که انگار انجام دادن این کار‌ها برایت سخت است.

• آرام‌آرام لباس بپوش، ولی نه خیلی آرام. وقتی دکمه‌های پیراهنت را می‌بندی، یکی از آن‌ها را جا بنداز، موهایت را شانه نکن و بند کفش‌هایت را درست نبند (یا اصلاً نبند).
• چشم‌هایت را خمار کن. به چیز ناراحت کننده‌ای فکر کن و بگذار چشم‌هایت خیس شوند و خمار به‌نظر برسند. حتی می‌توانی آن‌ها را کمی بمالی تا قرمز شوند.

کاری کن که زیر چشم‌هایت پف کند

حتی اگر شب قبل به‌اندازه‌ی کافی خوابیده باشی و چشم‌ها‌یت به‌صورت طبیعی پف نکرده باشند، می‌توانی به راحتی آن را ایجاد کنی.

• سایه‌ی چشم آبی رنگ یا بنفش روشن خودت یا مادرت را بردار.
• سایه را با مقداری آب مخلوط کن تا رنگ آن محو‌تر و طبیعی‌تر به‌ نظر برسد.
• سایه را به‌خوبی محو کن ولی نه به اندازه‌ای که اصلاً دیده نشود.
• همچنین می‌توانی مقداری وازلین زیر چشم‌هایت بمالی.
• حتی می‌توانی از کمی آرایش کم‌رنگ استفاده کنی تا مطمئن شوی والدینت متوجه شده‌اند که مریض هستی.

خیلی کم و با بی‌میلی صبحانه بخور

کم‌اشتهایی یکی از نشانه‌های مهم بد‌حال بودن است. والدینت با این کار حسابی نگران می‌شوند، مخصوصا اگر تو عاشق صبحانه خوردن باشی و یا صبحانه‌ی مورد علاقه‌ات روی میز باشد.

• وقتی والدین‌ات حواسشان نیست، یک لقمه‌ی دیگر هم بخور. چرا‌که احتمالاً بعدا گرسنه خواهی شد.

اگر پیشنهاد کردند در خانه بمانی، اعتراض کن

اگر والدینت به تو اجازه دادند در خانه بمانی، همان اول قبول نکن.

• به تصمیم آن‌ها اعتراض کن (اما فقط در صورتی که موضوع ماندن در خانه، از طرف تو مطرح نشده باشد). این کار واقعی بودن مریضی تو را را تقویت می کند.
• بگو، “اما مامان، کلی کار هست که باید امروزانجام بدهم!” یا “اما من امروز امتحان ریاضی دارم!” اگر والدین تو می‌دانند که خیلی به امتحانات اهمیت نمی‌دهی، بگو “اما من تمرین گروهی دارم یا کلاس هنر دارم” و یا چیزی که آن‌ها می‌دانند به آن علاقه داری.
• زیاده‌روی نکن. مثلاً اگر آن‌ها می‌دانند که خیلی به امتحانات اهمیت نمی‌دهی، یک‌دفعه از دهانت نپرد که به خاطر امتحان دادن می‌خواهی بروی مدرسه. حواست را جمع کن وگرنه ممکن است قضیه لو برود.
• بیش از حد برای ماندن در خانه اصرار نکن، چون ممکن است والدینت متوجه شوند که بیماری تو الکی است.

وانمود کن آلرژی یا خارش داری

یک واکنش آلرژیک یا خارش مسری به‌طور حتم می‌تواند تو را در خانه نگه‌دارد.

• اول، سینه‌ات را آنقدر بخاران تا قرمز شود.
• سعی کن سینه‌ات را به حالت دایره‌وار بخارانی تا واقعی‌تر به‌نظر برسد.
• در‌نهایت سعی کن این خارش را با چیز دیگری مثل آب‌ریزش بینی یا سردرد همراه کنی.

تظاهر کن تب داری

اگر در تظاهر به بیماری خوب عمل کنی، والدینت دمای بدنت را اندازه‌گیری می‌کنند. آماده باشد و سریع وانمود کن که تب داری

• قبل از اینکه تب تو را اندازه‌ بگیرند، برو دستشوئی.
• حتماً قبل از رفتن به دستشویی، همراه خودت یک عدد لیوان ببر. لیوان را با آب گرم پر کن، مقداری از آب را بخور و با آن دهان و مخصوصاً زیر زبانت را شستشو بده. این‌کار باعث بالارفتن دمای دهانت می‌شود.
• یادت نرود قبل از باز کردن شیر دست‌شویی، سیفون توالت را بکشی تا والدینیت به چیزی مشکوک نشوند!
• توجه: این کار فقط در صورتی‌که که بخواهند دمای بدن تو را از زیر زبان بررسی کنند، نتیجه خواهد داد. اگر دماسنج از آن نوعی باشد که داخل گوش ‌می‌رود، قبل از اینکه دمای بدنت را اندازه بگیرند، دماسنج را نزدیک یک جای گرم مثل کنار شوفاژ یا لامپ روشن نگه‌دار.
• اگر والدین تو از آن‌هایی هستند که دمای بدن را از پیشانی بررسی می کنند، وقتی‌که نگاهت نمی کنند خیلی سریع با دست پیشانیت را مالش بده یا پیشانی و صورتت را با یک سشوار گرم کن و بگو که حس می‎‌کنی پیشانیت داغ است.
• روی گونه‌ها، پیشانی و زیر بغلت آب گرم بریز. این کار باعث می شود گرم شوی و این‌طور به نظر بیاید که عرق کرده‌ای.
• هدف تو رسیدن به تب بالای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد ولی زیر 39/4 درجه‌ی سانتی‌گراد است. اگر کمتر از 37 درجه باشد، دیگر تب به حساب نمی‌آید و اگر بیشتر از 39/4 درجه باشد، به احتمال زیاد تو را فوراً می‌برند دکتر.

تظاهر کن معده‌درد، حالت تهوع یا دل‌درد داری

تنها علامت واقعی دیگر این بیماری‌‌ها، استفراغ است که می‌توانی به راحتی به داشتن آن تظاهر کنی.

• بعد از خوردن غذا از اینکه حالت بد است، شکایت کن.
• اگر حواس والدینت به تو نیست انگشتت را وارد گلویت کن (ولی زیاد داخل نبر)، با این کارشروع می‌کنی به اق زدن ولی استفراغ نمی‌کنی. وقتی این احساس به تو دست داد، انگشتانت را خیلی سریع از دهانت بیرون بیاور. از این تکنیک کمتر استفاده کن چون‌که قرار نیست به خودت آسیب برسانی.
• برای تکمیل کار، الکی استفراغ کن. مقداری آب و جو دو‌سر تهیه و مخلوط کن، به سمت دستشویی بدو، آن‌ها را داخل دهانت بریز و بعد داخل توالت بریز و آن را به والدینت نشان بده.
• همچنین می‌توانی استفراغ ساختگی خود را با ریختن آن کف اتاق، تصادفی نشان بدهی. (یا حتی می‌توانی با ریختن آن روی رختخوابت، موضوع را واقعی‌تر جلوه بدهی). صبح روز بعد بگو که چیزی از این موضوع یادت نمی‌آید و از کسی که مجبور است آن را تمیز کند، معذرت خواهی کن. اگر قرار است کس دیگری آن‌ را پاک کند، مراقب باش چراکه اگر کمی دقت کند، متوجه می‌شود که آن استفراغ واقعی نیست.
• اگر در سنی هستی که پریود می‌شوی، به والدینت بگو که ‌شکم‌درد داری و موقع پریودت است. قطعاً پدرت خیلی در مورد آن صحبت نخواهد کرد و مادرت هم تو را درک می‌کند. هیچکدام از آن‌ها نمی‌توانند درست بودن موضوع را بررسی و تکذیب کنند.

تظاهر کن سرما خورده‌ای یا آنفولانزا گرفته‌ای

انواع مختلفی از سرماخوردگی و آنفولانزا وجود دارند که به‌راحتی می‌توان به داشتن آن‌ها تظاهر کرد. این بیماری‌ها خیلی مسری هستند و قطعاً والدینت تمایل نخواهند داشت تو را به مدرسه بفرستند تا همکلاسی‌هایت هم مریض شوند.

در پایان باید گفت که وانمود کردن به مریضی ممکن است راهی موقت برای دوری از مدرسه باشد، اما این کار همیشه بهترین راه‌حل نیست. استفاده بیش از حد از این ترفندها می‌تواند اعتماد والدین یا معلمان را کاهش دهد و حتی مشکلات بزرگ‌تری به‌وجود آورد. اگر احساس خستگی، فشار روانی یا نیاز به استراحت دارید، بهتر است با صداقت موضوع را با والدین یا مشاور مدرسه در میان بگذارید. گاهی تنها یک گفت‌و‌گوی ساده می‌تواند جایگزینی سالم‌تر و مؤثرتر از تظاهر به بیماری باشد.